Dag 23, 24 en 25: Sedona en de verrassende wending! :-)

Dag 23, 28 oktober 2011: Slide Rock State (water)Park

Vandaag werden we weer op tijd wakker en we hadden prima geslapen. We besloten op ons dooie gemak wakker te worden en ons ontbijt te nuttigen voordat we nog één keer naar de Grand Canyon zouden rijden voor wat uitzichtpunten.

Eenmaal aangekomen was het best frisjes zo aan de rand van de canyon maar het uitzicht was wel weer erg mooi en vandaag zagen we beter dan gisteravond (ivm het licht en schaduws) hoe diep en groot het eigenlijk wel niet is! We raakten hier per toeval aan de praat met een Nederlands stel, zij hadden na een rondreis in het ZuidWesten nog een week op Hawaii te gaan... iets wat wij helaas niet gaan zien deze reis maar wel een reden om ooit weer eens terug te komen :-)!

Nog een keer bij de Grand Canyon! :-)

Na de fotomomentjes en wat geklets bij de Grand Canyon gingen we op weg naar Sedona, zo’n anderhalf á 2 uur rijden. We stopten onderweg om de banden op te pompen en bij de McDonalds om nog even op internet wat dingen op te zoeken. We werden tijden het oppompen van de banden nog gewaarschuwd door een vriendelijke passant dat we onze banden niet te hard op moesten pompen ivm de luchtdrukverschillen (door de hoogteverschillen) en deze man bleek gelijk te hebben… tijdens de anderhalf uur durende rit veranderde de druk op de banden constant (was goed te zien op de boardconsole van de auto)!

Eenmaal in de omgeving van Sedona kwamen we langs Slide Rock State Park, een natuurlijk waterpark waar vooral in de zomer heel veel toeristen en dagjesmensen op af komen. We besloten te stoppen en een wandeling te maken door het park met onze zwemkleding aan want stiekem wilden we toch wel heel graag het water in ondanks de kou (het was lekker zonnig maar het water schijnt in deze tijd van het jaar heel koud te zijn). Eenmaal aangekomen was het lekker rustig en na veel wikken en wegen zijn we er voor gegaan… we hebben de Slide Rock (natuurlijke ‘wildwaterbaan’) gedaan en waren de eerste die hier aan waren begonnen deze dag! Helaas heeft hier niemand een foto/filmpje van kunnen maken maar wij zullen het iig niet snel meer vergeten :-D. Helemaal verzopen en ijskoud hebben we ons eerst even opgedroogd op de kant waarna we weer in de auto zijn gestapt om op zoek te gaan naar de gereserveerde campground (Manzanita Campground).

Slide Rock State Park

Deze campground vonden we vervolgens al snel maar dit bleek de meest primitieve te zijn van waar we op dit moment allemaal hebben gestaan… weer geen douches, toiletten waarbij je niet kon doortrekken (putten) en geen wasbakken… laat staan andere voorzieningen! Gelukkig hadden we een mooi vooruitzicht want deze twee nachten zullen de laatste twee zijn op een campground en dus achter in de auto, jeuj!

Tegen half 5 zijn we Sedona ingereden en we vonden het meteen een erg leuk stadje in een prachtige omgeving. Het deed ons een beetje denken aan Zion National Park, met al zijn rode rotsen en veel groen. We aten wat grote Burrito’s, bekeken wat winkeltjes en hebben toen weer een bioscoopje gepakt (Rum Diary met Johnny Depp).

Dag 24, 29 oktober 2011: Verassende wending in de planning!

Vandaag stond de omgeving in Sedona op de planning maar we hadden weinig zin om weer aan een lange wandeling te beginnen dus besloten we eerst wat informatie te verzamelen bij het Visitor Center. Hier raakten we wat aan de praat en toen Dave vroeg of er ergens in de buurt een Shooting Range te vinden was kwamen we in gesprek over de wapenwet in Arizona, welke samen met nog enkele andere staten als zeer losjes kan worden omschreven. De vriendelijke man vertelde o.a. dat hij niet zonder wapen de deur uit ging en dat hij dat de normaalste zaak van de wereld vind. Hij vond de wapenwet in Californië bijv. maar niets omdat je daar je wapen en je ammunitie niet bij elkaar mag bewaren en vervoeren. Natuurlijk vonden wij het allemaal maar vreemd en een beetje beangstigend dat iedereen in de staat Arizona zonder enige vergunning of iets met een geladen wapen op zak mag/kan lopen.

We zijn vervolgens op zoek gegaan naar wat mooie rode rotsen in de buurt maar daar slaagden we eigenlijk niet echt in. We hadden er toen al snel genoeg van en zijn op advies van de gewapende informatievoorziener naar het vliegveld van Sedona gereden waar je een prachtig uitzicht hebt over de stad en de natuur. Hier maakten we wat foto’s en al snel bood een vriendelijke vrouw aan om een foto van ons samen te maken. We raakten toen in gesprek en al gauw kwam haar man erbij. Ze waren al diverse keren in Nederland geweest bij een vriendin in Valkenswaard en voordat we het wisten stonden we tijdje gezellig te praten. We vertelde ze o.a. dat we van plan waren om deze avond naar de Arizona State Fair (kermis) te gaan in Phoenix en toevallig woonden zij daar vlakbij. Nadat we het gesprek hadden afgerond maakten we zelf nog wat foto’s en opeens kwamen dezelfde man en vrouw waar we zojuist mee hadden gesproken terug om te vragen of we wellicht deze avond bij hun wilde overnachten aangezien we toch die kant op gingen en dan niet dezelfde nacht weer terug hoefden te rijden naar de campground (2 uur rijden). We twijfelden beide geen moment en gingen in op hun uitnodiging, zo’n kans om bij mensen thuis te mogen overnachten en in contact te komen met ‘locals’ krijg je waarschijnlijk nooit meer! We verbaasden ons vooral over het feit dat ze de deur voor ons open zouden laten aangezien ze zelf eerst naar een verjaardag gingen. We wisselden wat gegevens uit en hebben toen gedag gezegd… tot vanavond :-)!

Panorama uitzicht vanaf Sedona Airport en dde bewuste foto die onze dag omgooide :)

Na deze verrassende wending bleven we er maar over praten want we konden het maar niet geloven. Zouden we dat zelf ook doen voor een wildvreemde? Nee, dat denk wij niet! We gooiden onze plannen om en zijn eerst op internet gegaan om weer wat informatie te verzamelen over de aankomende dagen. Onderweg kwamen we nog een soort braderie tegen waar we even zijn gestopt. We zijn toen teruggereden naar de campground waar we ons netjes hebben afgemeld (camping zat vol en wellicht konden ze iemand anders blij maken met onze plek) en onze spullen gepakt. We hebben toen meteen de auto van binnen opgeruimd en de stoelen e.d. weer opgeklapt… zo dat gaf meteen weer wat meer overzicht en we kwamen spullen tegen die we al een tijdje niet meer hadden gezien :P!

Alissa weer op zoek naar een ring en een korte internetstop

We zijn toen rustig naar Phoenix gereden en hebben gegeten bij de Subway onderweg. Tegen half 7 kwamen we bij de Arizona State Fair in Phoenix en het was toen al donker geworden. Het was een gigantische kermis met naast de attracties die we zelf ook kennen van onze kermissen ook een gebouw waar in vee gehandeld werd en een gigantische tribune waar cowboywedstrijden gehouden werden. Zo moesten ze zo lang mogelijk op een steigerend paard blijven zitten (rodeo), een jong kalf met de blote hand tackelen en op zijn zij werpen, met de lasso een paard vangen en natuurlijk zo lang mogelijk op een op hol geslagen stier blijven zitten! De tribunes zaten propvol en het was echt super om een keer mee te maken! We zijn hierna nog in o.a. een (slecht) spookhuis gegaan en in een attractie waarbij je alle kanten op gegooid werd en op de kop bleef hangen :-)! We probeerden ook wat spelletjes waarbij we helaas geen geluk hadden en dus geen levensgrote knuffel mee in de auto hoefden te nemen :-P

Wij bij de Arizona State Fair

Tegen 9 uur reden we vol spanning naar Mesa, een stadje net buiten Phoenix en stopten onderweg nog bij de Walmart (24/7 open) om een bosje bloemen mee te nemen voor ze. Toen we de wijk inreden die onze TomTom ons inloodste kwamen we in een totaal andere buurt dan dat we tot nu toe gezien hebben… alles was BRANDSCHOON, bomen waren verlicht, bungalows met mooie gazonnen en heel weinig verkeer. We vonden de juiste bungalow al snel en bij binnenkomst werden we vriendelijk ontvangen door Roger en Kathy. Het klikte meteen goed en we raakte al snel in een open en gezellig gesprek. Tegen 11 pm kregen we onze kamer te zien en deze was net als de rest van het huis erg netjes! Het viel ons op dat men net als in de motels waar we in hebben geslapen ook 3 lagen dekens hebben liggen op de bedden. 1 heel dun laken, een zachte, middenmaat deken en een dikke deken zoals wij deze thuis hebben. Ook dachten we dat de verschillende maten handdoeken en de rekjes die men hiervoor heeft hangen in de badkamer typisch iets voor in een motel was maar dat zagen we hier ook terug. Erg leuk dus om te zien hoe men hier woont en wat de gebruiken hier zijn :-)!


Dag 25, 30 oktober 2011: Een kijkje in het dagelijks leven van Roger en Kathy

We werden tegen 8 uur wakker en we hadden heerlijk geslapen. We namen een douche en zijn toen aangeschoven aan de ontbijttafel waar we een heerlijke toast met roerei en/of jam kregen, het gezondste ontbijt wat we tot dusver hebben gegeten en dat hadden we nodig ;-)! Roger en Kathy deden er alles aan om ons thuis te laten voelen en dat vonden we erg fijn. We spraken weer over vanalles en nog wat en kregen toen een rondleiding door de buurt waar ze in woonden. De community telt 2000 woningen en je mag er alleen wonen als je 55+ bent. Alle faciliteiten in de gigantische woonwijk werden onderhouden en het lag er allemaal fantastisch bij! Men had de beschikking over o.a. een golfbaan, 6 tennisvelden, 2 zwembaden , 2 fitnessruimtes, een honkbalveld en heel veel speelvelden voor spelletjes waar wij nog nooit eerder van hadden gehoord! Leuk om te zien was dat veel mensen die daar wonen een golfkarretje hebben en zo hun weg naar alle faciliteiten vinden (buiten de woonwijk mag je er niet mee rijden). We waren diep onder de indruk van deze plek en wij zagen onszelf hier al zitten als we zelf met pensioen zijn… nog even werken dus ;-P! We werden helemaal jaloers toen men op ons verzoek de foto’s liet zien van het huis dat men jaren geleden tussen de bergen in Colorado heeft laten bouwen en waar Roger en Kathy de zomermaanden doorbrengen.

Wij voor het huis samen met Roger en Kathy en wat indrukken van de community waar ze wonen

Na een kommetje soep voor Alissa en deze fantastische ervaringen lieten ze ons nog een speciale winkel (de Costco) zien waar je alleen mag komen als je betaald lid bent (soort Makro voor particulieren, maar dan groter). Ze hadden hier werkelijk alles en alles wat je afnam was in grote hoeveelheden/porties en tegen zeer scherpe prijzen! We kochten wat goedkope gezonde snacks (waar we nu verslaafd aan zijn) en namen vervolgens afscheid van Roger en Kathy. Het was een hele speciale en mooie
ervaring en nu al één van de hoogtepunten van onze reis!

Alissa aan de soep en helaas geen foto van de Costco van binnen maar wel van een gigantische truck op de parkeerplaats!

We zijn toen naar een Dollar Car Rental bedrijf gereden om de auto om te wisselen (ivm oliepijl, brandstofverbruik in de steden en omdat we dachten dat de hendel om de bestuurdersstoel te verstellen kapot was) maar toen we op het punt stonden om te ruilen hebben we er toch maar vanaf gezien (we konden toch geen afscheid nemen van onze bolide :P). Onderweg naar Seligman zijn we toen nog een keer gestopt om wat te gaan eten bij Denny’s en het eten was hier weer zeer smakelijk en de service top! We arriveerden pas laat bij ons motel in Seligman maar werden prima ontvangen en zijn toen weer vroeg in slaap gevallen in een lekker bedje.