We vertrokken vandaag weer vroeg en tijdens het inladen van onze spullen kreeg Dave op de parkeerplaats ineens een visitekaartje van een vriendelijke, bejaarde afro-amerikaanse man in de handen geduwd. Als ons iets vreemds zou opvallen moesten we hem meteen bellen. We stapen niet veel later in de auto en vertrokken zuidwaards... Op het visitekaartje van deze Walter J Squalls stond letterlijk: "1st black police officer, Natchez, MS", "1st black commissioned law enforcement officer, state of Mississippi" en "Retired Captain Natchez Police". Een bijzondere man dus :-)!
Onze eerste bestemming van vandaag was Myrtles Plantation in St. Francisville, en dus weer in een nieuwe staat... namelijk Louisiana. Myrtles Plantation staat bekend als een Haunted House. Dit huis is verschillende keren door paranormale onderzoekers bekeken (o.a. America's Most Haunted en Paranormal Searchers). Deze plantation, gebouwd aan het eind van de 17e eeuw, telt maarliefst 13 (vriendelijke) geesten en tijdens een korte (privé) rondleiding kregen we de verhalen te horen van de belangrijkste/'meest geziene' geesten. Nu moeten jullie niet denken dat we hier echt in geloven maar het was absoluut een bijzondere en leuke ervaring. Zo kwamen we ook leuke feitjes te weten... bijv. dat de sleutelgaten in het huis allemaal ondersteboven gemonteerd waren zodat de boze geesten niet binnen konden komen. Verder was het in deze streek normaal om middels een hele Ananas duidelijk te maken aan de gasten of zijn nog welkom waren of niet. Zodra de gastheer/vrouw de gast(en) weg wilde hebben zette hij/zij een hele ananas aan het eind van het (gasten)bed om hen dit te laten weten.
Haunted House, Myrtles Plantation
De volgende stop was één van de bekenste en mooiste Plantations van Amerika, Oak Alley Plantation. De impossante 'oprit' met de eeuwenoude grote eiken aan de zijkant was indrukwekkend en het goed onderhouden landhuis was bijzonder mooi. Ook hier werden weer tours gehouden met een gids die ons weer leuke feitjes wist te vertellen (helaas mochten ook hier geen foto's binnen worden gemaakt), o.a. weer over de Ananas en over de grote waaiers waarmee de slaven hun meesters en hun gasten moesten koelen. In de tuin stond overigens een bord met een schatting van de waarde van de slaven die in een bepaalde periode hier hebben gewerkt... bizar als je er over na gaat denken natuurlijk.
Oak Alley Plantation
Het was alweer aan het eind van de middag toen we weer verder gingen en zijn voordat we in de grote stad (New Orleans) aankwamen nog even een Walmart ingedoken voor wat boodschappen. Het vinden van het gereserveerde hotel bleek nog een hele opgave... het verkeerde adres wat we nog in ons eigen reserveringsoverzicht hadden staan hielp dan ook niet echt mee :-P! We hebben wel een km of 3 á 4 met de koffers e.d. door de straten gelopen maar telkens kwamen we bij een verkeerd hotel binnen :-S. Toen we eindelijk op internet konden en we helemaal kapot en geirriteerd waren zagen we tot onze verbazing dat ons hotel in een andere wijk lag... in het French Quarter (hartje centrum)! We betaalden met tegenzin de 6 dollar parkeerkosten en kwamen niet veel later aan bij het goede hotel :-) Parkeren was hier ook weer erg duur maar dat wisten we toen we het hotel hadden geboekt... de locatie is dan ook fantastisch. De medewerkers van het French Market Inn waren erg vriendelijk en behulpzaam... we waren de vervelende zoektocht dan ook al weer snel vergeten :-P!
Een bord dat we tegenkwamen... pal voor een gevangenis
Dag 69: 13 december 2011: New Orleans
We werden heerlijk wakker in het schattige kamertje en aten voordat we op pad gingen onze cornflakes netjes op :-). We liepen vervolgens een rondje door 't French Quarter en zagen de bekende balustrades en mooie staten (en de minder mooie dingen zoals de vele sekswinkels e.d.)... Dave raakte aan het eind van deze ronde aan de praat met een wat ouder koppel uit Montréal, Québec. Hun moedertaal was Frans maar met Engels konden ze (vooral de vrouw) prima uit de voeten. Voor we er erg in hadden stonden we al bijna anderhalf uur op straat met deze vriendelijke mensen te praten en we besloten toen samen ergens te gaan lunchen. Richard en Lucille hadden pas geleden hun huis verkocht, een grote camper gekocht en waren op dit moment op weg (met hun auto achter hun camper gekoppeld) naar Texas om te 'overwinteren'... iets wat heel erg veel senioren doen merkten we al eerder! Ook tijdens de lunch vloog de tijd werkelijk voorbij en het was weer erg gezellig... ook hier kregen we weer hun hele levensverhaal te horen (positieve en negatieve/persoonlijke dingen). We werden er uiteindelijk bijna uitgezet (de lunchroom) omdat we te weinig bestelde en maar bleven praten/zitten :-D Haha! Het was toen alweer bijna etenstijd en zijn toen ieder weer zijn eigen weg gegaan. We aten wat simpels op onze hotelkamer (soep en brood) en hebben ons toen klaargemaakt om het nachtleven van New Orleans eens te gaan beleven! Dit werd uiteindelijk een super gezellige en bijzondere avond die ons nog lang zal bijblijven... van leuke muziek, lekkere drankjes tot aan bijzondere figuren en moves op de dansvloer, New Orleans heeft het allemaal :P We kwamen rond half 4 's nachts weer terug op de Hotelkamer en daar sloeg alleen wel de man met de hamer toe bij Alissa... ze werd ziek en dat zou ze de rest van de volgende dag nog merken.
French Quarter, New Orleans en de lunch met Richard en Lucille
Dag 70: 14 december 2011: 4 muren in een prachtige stad :-)
We werden rond half 12 wakker en waren helemaal gebroken... vooral Alissa had het nog zwaar en ze was nog steeds behoorlijk misselijk van de alcohol :-) (dat krijg je als je normaal gesproken niet/nauwelijks drinkt)! Dave had voor vandaag natuurlijk weer het één en ander op de planning staan want gister hebben we door de ontmoeting met Richard en Lucille ook niet alles kunnen doen wat we wilden en er is nog zoveel meer moois te zien in deze stad... een goede reden om ooit nog eens terug te keren dus :-D!
Onze kamer... die we deze dag goed bekeken hebben :-)
Ook ik volg jullie vanaf het begin en ben heel erg blij dat jullie toch de moeite nemen om het blog af te maken. Een geweldige reis hebben jullie gemaakt. Ik blijf jullie met veel plezier volgen.
BeantwoordenVerwijderenWij zijn ook heel blij om jullie mooie blog te kunnen verder lezen, wat een mooie tijd maken jullie mee, dat blijven jullie de rest van jullie leven bij.
BeantwoordenVerwijderen